بدریه سحرگاهی- با اینکه در کشور ما حمل اسلحه مجاز نیست و قتل هم گناه کبیره است اما در چند سال اخیر مواردی از قتل به شیوه های خشن در استان کرمانشاه رخ داده است. قتل نفس یا آدم کشی خطرناکترین، خوفناکترین و وخیم ترین نوع جرم در جوامع بشری است زیرا آسیب وارده از آن بر قربانی به هیچ وجه قابل جبران نیست . به نظر می رسد با افزایش فشارهای اقتصادی و اجتماعی آستانه تحمل افراد کمتر شده است به طوری که جرقه شروع نزاع های منجر به قتل ماههای اخیر موضوعاتی کم اهمیت مانند هندوانه، گیلاس، چرای گوسفندان و… بوده است. پیامدهای این فاجعه شوم فقط به تعداد قربانیان ختم نمی شود زیرا مطابق قوانین حقوقی کشور ما معمولا تمام قاتلین به قصاص ( اعدام) محکوم می گردند و بنابراین تعداد قربانیان دو برابر می شود. موضوع نگران کننده تر قتل گروهی و نیز در مواردی وجود رابطه خویشاوندی قاتل و مقتول است که تبعات روانی و اجتماعی قضیه را چند برابر می کند و بیم آن می رود در این استان قبح «قتل» کمرنگ و امنیت ساکنان این مرز و بوم تهدید شود. جهت کاهش بروز این پدیده شوم از مسئولان انتظار می رود با این موضوع واقع بینانه برخورد نمایند و با طراحی برنامه های مداخله ای طولانی مدت، شاخص توسعه انسانی را ارتقاء دهند زیرا بدون ارتقاء شاخص توسعه انسانی کاهش بروز قتل اجتناب ناپذیر است . لازم به ذکر است مهمترین عوامل موثر بر بهبود شاخص توسعه انسانی عبارتند از: تجدیدنظر و تشدید قوانین مبارزه با حمل اسلحه، توسعه عدالت اجتماعی و ایجاد اشتغال و درآمد کافی برای همه افراد جامعه و نیز مبارزه با فقر، اعتیاد و بیسوادی، آموزشهای تلویزیونی برنامه های بهداشت روان با تاکید بر کنترل خشم و حفظ ارزشهای اخلاقی و نیز حذف فیلم های خشن از تلویزیون.